Julia: “Ik heb in de thuiszorg en het ziekenhuis gewerkt. Ik kende GZA helemaal niet, maar ik kwam een advertentie tegen en ik werd nieuwsgierig. Wat we hier doen als verpleegkundigen is heel andere zorg dan wat ik gewend ben. Ik werk hier nu sinds 2022 en elke dag is anders. Het werk is ook veel breder dan wat je bijvoorbeeld in de thuiszorg doet. Mensen komen aan de balie met een klacht, als verpleegkundigen kijken we wat er aan de hand is en wat er nodig is. Zo kan ik lichamelijk onderzoek doen of een bloedtest aanvragen. Komen we er niet uit, of is er een kleine ingreep nodig, dan kan de huisarts de zorg overpakken.”
Ook Claudia heeft een andere achtergrond, zij werkte jarenlang in allerlei takken van zorg, zoals in het ziekenhuis, de verpleeghuiszorg, de psychiatrie en de verslavingszorg. Claudia: “De combinatie van psychiatrie en verslavingszorg vond ik heel interessant. Ik wilde graag meer leren over deze doelgroep. Toch bleek het uiteindelijk minder bij mij te passen, ik miste hierin de uitdaging. Bij GZA vond ik een vacature voor praktijkverpleegkundige. Hoewel ik weinig ervaring had in de medische handelingen die hierbij horen, kon ik hier in Apeldoorn aan de slag en mij laten om- en bijscholen.”
De doelgroep en de werkwijze zijn nieuw, daarom is het fijn dat GZA je altijd koppelt aan een buddy waar je op terug kunt vallen
Inwerkperiode
Claudia maakte gebruik van de inwerkperiode die GZA biedt aan nieuwe medewerkers. “In zes weken word je meegenomen in de werkprocessen, de protocollen en worden de benodigde cursussen ingepland en leer je meer over lichamelijk onderzoek. De regiomanager en het team ondersteunen je echt goed als je hier komt werken, juist als je nog niet alle ervaring hebt. Het doel is dat je na die zes weken zelfstandig aan de slag kunt. Wil je de baan en wil je je ontwikkelen? Dan is het tweerichtingsverkeer en krijg je alle kansen.
Claudia: “De doelgroep en de werkwijze zijn nieuw, daarom is het fijn dat GZA je altijd koppelt aan een buddy waar je op terug kunt vallen. Julia was vanaf dag één mijn buddy, zij heeft mij ingewerkt. In de eerste drie weken leerde ik de locatie kennen en kon ik meekijken met Julia. Vanaf week vier deden we samen consulten. Dat vond ik heel prettig, want het was echt even schakelen. Werken met een arts op afstand en het contact met de patiënt via een tolk. Door deze goede inwerkperiode kwam ik er prima uit. Dat vind ik het fijne aan GZA, dat je je goed kunt ontwikkelen in een functie waarin je veel verantwoordelijkheid krijgt. Het werken hier is echt boven verwachting.
Uitdagingen
“We hebben hier over het algemeen een rustige locatie”, geeft Julia aan. “Een deel van de bewoners is statushouder, maar vanwege het woningtekort blijven ze langer hier. De zorg hier kan af en toe complex zijn. Veel mensen hebben lichamelijke klachten die voortkomen uit psychische problemen. Deze klachten uiten zich fysiek in pijn op de borst of slapeloosheid. Verder zien we over het algemeen veel chronisch zieke patiënten, denk hierbij aan diabetes of hart- en vaatziekten. Doordat veel van onze patiënten gevlucht zijn en in moeilijke omstandigheden terecht zijn gekomen, waar veel mensen dicht op elkaar hebben moeten leven, komt schurft ook vaak voor. Daarnaast komen mensen natuurlijk ook gewoon met klachten die in een reguliere praktijk ook veel voorkomen.”
Al die verschillende culturen bij elkaar, daar leer je zoveel van
Andere kijk op de asielopvang
Beide verpleegkundigen hebben door hun werk een ander beeld gekregen van de asielzoekersdoelgroep. Julia: “Al die verschillende culturen bij elkaar, daar leer je zoveel van. Zo komen er mensen bij ons die nog nooit verkouden zijn geweest, dan zit hun neus ineens dicht. Ook blijkt soms dat het lastig is om bij diabetes uit te leggen wat goede en gezonde voeding is. Het is echt per cultuur anders. Mensen uit bepaalde Afrikaanse landen hebben soms geen idee hoe een lichaam werkt. Dan zijn ze bang voor dingen die helemaal niet kunnen. Maar bij mensen uit goed ontwikkelde landen werkt het weer andersom, die zijn gewend om voor alles antibiotica te krijgen. Of een MRI bij hoofdpijn. Het is echt aan ons om uit te leggen hoe de zorg hier in Nederland werkt. Het zijn uitersten, wat we hier zien.”
Claudia “In Nederland wordt er vaak negatief gesproken over de asielopvang. Ik denk vaak: ‘je zou eens een dag moeten meelopen in een azc’. Het zijn mensen zoals wij, die blij zijn dat ze een dak boven hun hoofd hebben. De vluchtverhalen zijn soms schrijnend. Ik heb daar ook coaching voor gehad, leren om de dag af te sluiten en dan de volgende dag opnieuw te kunnen beginnen. De mensen hebben weinig, ze zijn op de vlucht. Maar met de feestdagen komen ze toch met bijvoorbeeld een chocolaatje, mooi ingepakt, met een lief kaartje eraan om je te bedanken, dat vind ik heel mooi!”
Ik ben nog lang niet uitgeleerd en wil mezelf nog graag verder ontwikkelen. Gelukkig kan dat bij GZA
Nog niet uitgeleerd
Beide vrouwen zijn nog niet uitgeleerd bij GZA. Claudia: “Ik ben de GZA-reis nog aan het ontdekken. Ik ben nog lang niet uitgeleerd en wil mezelf nog graag verder ontwikkelen. Gelukkig kan dat bij GZA.” Julia beaamt dit: “Het werk blijft uitdagend. Ook ik leer nog continu nieuwe dingen hier. Je krijgt veel verantwoordelijkheid. Het geeft voldoening om iets te kunnen betekenen voor mensen die veel hebben meegemaakt.”